به نقل از «خبرگزاری برنا»

این افراد به تزریق آمپول ویتامین B۱۲ نیاز دارند!

تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۳۹۷۶۷

ویتامین B12 یکی از ویتامین‌های مهم و ضروری برای بدن است که کمبود آن مشکلاتی را برای سلامتی به وجود می‌آورد، به همین دلیل مصرف آمپول و مکمل‌های حاوی این ویتامین ضروری است.

به گزارش برنا؛ آمپول ویتامین B۱۲ مکمل تزریقی است که برای جبران کمبود ویتامین B۱۲ تجویز می‌شود. کمبود این ویتامین می‌تواند طیف وسیعی از مشکلات را مانند خستگی تا تغییرات عصبی موقت را برای سلامتی به وجود بیاورد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این مقاله اهمیت حفظ مقدار کافی B۱۲ و مزایا و خطرات مربوط به آمپول ویتامین B۱۲ را به خوبی مشخص می‌کند.

ویتامین B۱۲ چیست؟

ویتامین B۱۲ یک ویتامین ضروری محلول در چربی است که نقش قابل توجهی در بسیاری از عملکردهای بدن دارد، از جمله:

سنتز DNA تولید انرژی سلامت سلول‌های عصبی تشکیل گلبول‌های قرمز خون عملکرد مغز و اعصاب

B۱۲ در بسیاری از منابع غذایی یافت می‌شود (به‌ویژه منابع حیوانی) که به ملکول‌های پروتئین در آن غذاها متصل است. ویتامین B۱۲ در زمان هضم از پروتئین جدا می‌شود و در جریان خون جذب می‌شود. اسید معده کافی برای آزاد کردن ویتامین از پروتئین لازم است و ماده‌ای به نام فاکتور طبیعی برای قطعی شدن جذب آن ضروری است. افرادی که قادر به جذب میزان مناسبی از ویتامین B۱۲ نیستند، ممکن است دچار کم خونی شوند، نوعی از کم خونی که از طریق کمبود فاکتور طبیعی مشخص می‌شود.

میانگین مصرف روزانه ویتامین B۱۲ که از طرف سازمان مکمل‌های غذایی مشخص شده است، ۲/۴ میکروگرم (mcg) برای مردان و زنان بالای ۱۴ سال است. زنان باردار و شیرده به میزان بیشتری نیاز دارند که به ترتیب ۲/۶ و ۲/۸ میکروگرم (mcg) است.

بدن برخی از افراد در صورت ابتلا به بیماری موسوم به گاستریت آتروفیک خودایمنی، اسید معده یا فاکتور ذاتی کافی تولید نمی کند. این افراد ممکن است برای کاهش خطر، ویتامین B12 نیاز داشته باشند.

سایر افرادی که ممکن است به تزریق آمپول نیاز داشته باشند، کسانی هستند که دستگاه گوارش آنها نمی تواند ویتامین B12 را به طور موثر جذب کند یا جراحی دستگاه گوارش انجام داده اند.

چه مقدار ویتامین B12 نیاز داریم؟

جدول زیر حاوی مقادیر توصیه شده رژیم غذایی (RDAs) برای ویتامین B12 است. RDA به حداقل مقدار روزانه اشاره دارد که اکثر افراد سالم متعلق به یک گروه خاص به آن نیاز دارند.

میزان	گروه سنی
۰.۴ میکروگرم	۰-۶ ماهگی
۰.۵ میکروگرم	۷-۱۲ ماهگی
۰.۹ میکروگرم	۱-۳ سال
۱.۲ میکروگرم	۴-۸ سال
۱.۸ میکروگرم	۹-۱۳ سال
۲.۴ میکروگرم	۱۴+
۲.۶ میکروگرم	زنان باردار
۲.۸ میکروگرم	مادران شیرده

ویتامین B12 تزریقی

ویتامین B12 تزریقی، نوعی مکمل است که حاوی نسخه مصنوعی ویتامین B12 یا سیانوکوبالامین است. پزشک این نوع مکمل را به عضله تزریق می کند. اگر آن را به ورید تزریق کنند، بدن ممکن است میزان زیادی را با دفع ادرار از دست بدهد. سیانوکوبالامین به صورت مایع، قرص و کپسول موجود است.

برخی غذاها، مانند غلات، ممکن است با فرم مصنوعی ویتامین B12 غنی شوند.

چه کسانی به تزریق ویتامین B12 نیاز دارند؟

آمپول های ویتامین B12 تنها با تجویز پزشک و پس از تشخیص بالینی سطوح پایین در دسترس هستند. با این حال، سطوح پایین در اکثر بزرگسالان سالم نادر است، زیرا کبد انسان ویتامین B12 را در طول زمان ذخیره می کند.

با این حال، برخی از افراد در معرض خطر بیشتری برای کمبود هستند و ممکن است از آمپول ها یا قرص های ویتامین B12 بهره مند شوند.

افراد مبتلا به علائم و نشانه‌های کمبود ویتامین B۱۲

فردی که هریک از علائم و نشانه‌های کمبود ویتامین B۱۲ یا کم خونی ناشی از ویتامین B۱۲ را داشته باشد، باید فورا پزشک خود را ملاقات کنند. برخی از علائم و نشانه‌های شایع آن عبارت‌اند از:

کاهش عملکرد شناختی مانند مسائل مربوط به حافظه و درک خستگی بی‌حالی یبوست احساس ضعف افسردگی یا تحریک‌پذیری سر درد مشکل حفظ تعادل زخم، تورم زبان که ممکن است زرد کمرنگ یا خیلی قرمز باشد تپش قلب زخم‌های دهان احساس سوزش و سوزن سوزن شدن اختلال در دید عوامل خطر کمبود ویتامین B۱۲

عوامل خطری که در ادامه آمده است، می‌تواند شانس بروز کمبود ویتامین B۱۲ را افزایش بدهد:

مصرف الکل استعمال دخانیات داروهای خاص از جمله آنتی اسیدها و بعضی از داروهای دیابت نوع ۲ اختلال خود ایمنی مربوط به غدد درون‌ریز مانند دیابت یا اختلال تیروئید رژیم‌های غذایی گیاهی، حذف گوشت و گیاه‌خواری اختلالات گوارشی خاص مانند بیماری کرون بایپس معده یا برداشتن بخشی از معده سالخوردگی افراد مبتلا به مشکلات گوارشی

سیستم گوارشی که به طور معمول عملکرد مناسبی نداشته باشد، ممکن است مانع از آزاد شدن ویتامین B۱۲ یا جذب آن شود. به همین دلیل افراد مبتلا به اختلالاتی مانند بیماری سلیاک و بیماری کرون ممکن است بیشتر در معرض خطر کمبود ویتامین B۱۲ باشند.

افرادی که جراحی گوارشی مانند جراحی کاهش وزن داشته‌اند، ممکن است کمبود سلول‌های ضروری برای ترشح اسید معده و فاکتور طبیعی را داشته باشند؛ درنتیجه ممکن است برای جذب ویتامین B۱۲ مشکل داشته باشند. آمپول ویتامین B۱۲ بیش از مکمل‌های خوراکی مفید است؛ به‌ویژه برای افرادی که از مشکلات گوارشی رنج می‌برند؛ زیرا مواد تزریقی بیشتر از این قسمت‌ها عبور می‌کنند.

افراد مسن

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که کمبود ویتامین B۱۲ در افراد بالای ۶۵ سال بیشتر گزارش می‌شود تا افرادی که سن کمتری دارند.

بزرگسالان سالمند ممکن است تحت تاثیر شرایطی باشند که با کاهش تولید اسید معده از جمله التهاب در معده (التهاب معده آتروفیک) مرتبط هستند. علاوه‌بر این، سطوح پایین اسید معده می‌تواند از رشد باکتری‌های خاص جلوگیری کند که در روده از B۱۲ استفاده می‌کنند و باعث کاهش مقدار ویتامین موجود در بدن شود.

موسسه پزشکی توصیه می‌کند که بزرگ‌سالان بالای ۵۰ سال نیاز ویتامین B۱۲ خود را با غذاهای غنی شده، آمپول ویتامین B۱۲ یا مکمل‌های دیگر برطرف کنند؛ زیرا این نمونه‌ها راحت‌تر از B۱۲ طبیعی جذب می‌شوند.

گیاه‌خواران

از آنجا که ویتامین B۱۲ بیشتر در ماهی، گوشت، تخم مرغ و لبنیات یافت می‌شود؛ افرادی که این غذاها را مصرف نمی‌کنند، در معرض خطر کمبود B۱۲ قرار دارند و ممکن است به استفاده منظم از آمپول ویتامین B۱۲ یا مکمل‌های دیگر نیاز داشته باشند.

تحقیقات منتشر شده در مجله اروپایی تغذیه بالینی نشان می‌دهد که گیاه‌خواران و برخی از وگان‌ها سطح پایین و محدودی از ویتامین B۱۲ را دارند.

از ۲۳۲ نفر گیاه‌خوار مورد مطالعه بیش از نیمی از آن‌ها دچار کمبود ویتامین B۱۲ بودند. این کمبود فقط در ۷ درصد گیاه‌خواران و تنها در یک درصد همه چیز خواران مشاهده شد. زنان گیاه‌خواری که باردار هستند، باید در مورد مصرف مکمل یا غذاهای غنی شده دقت کنند؛ زیرا ویتامین B۱۲ از طریق جفت و شیر مادر به جنین منتقل می‌شود. نوزادانی که کمبود ویتامین B۱۲ دارند، ممکن است دچار مشکلات عصبی شدید و دائمی شوند.

  فواید ویتامین B12

پزشک ممکن است تزریق ویتامین B12 را برای افرادی که در معرض خطر کمبود یا عوارض آن هستند توصیه کند. تزریق ویتامین B12 ممکن است به کاهش خطر ابتلا به شرایط زیر کمک کند:

بیماری قلبی اختلالات عصبی شناختی مشکلات تفکر و حافظه از دست دادن بینایی ناباروری نقایص لوله عصبی در کودکان متولد شده از کسانی که کمبود ویتامین B12 دارند   کمبود ویتامین B۱۲ و اختلالات مربوط

واضح‌ترین مزیت دریافت آمپول ویتامین B۱۲ درمان کمبود ویتامین B۱۲ و جلوگیری از علائم مرتبط با آن است. علاوه‌بر این، آمپول ویتامین B۱۲ خطر بعضی از مشکلات مرتبط با کمبود ویتامین B۱۲ را کاهش می‌دهد از جمله:

• بیماری قلبی
• اختلالات عصبی شناختی
• مشکلات هماهنگی (تعادل)
• نوروپاتی محیطی
• اختلال در دید
• ناباروری (اگرچه این مشکل معمولا با درمان B۱۲ حل می‌شود)
• نقص لوله عصبی در جنین زنان مبتلا به کمبود B۱۲

سطح بالای هماهنگی

آمپول ویتامین B۱۲ از معده عبور می‌کند و به طور مستقیم در جریان خون جذب می‌شود؛ بنابراین برای افرادی که از مشکلات گوارشی رنج می‌برند، از جمله افراد مسنی که فاکتور طبیعی معده را ندارند، گزینه بهتری نسبت به مکمل‌های خوراکی هستند.

خطرات

هیچ محدودیتی برای جذب ویتامین B۱۲ وجود ندارد؛ زیرا خطر سمیت یا مصرف زیاد آن بسیار کم است؛ اگرچه آمپول ویتامین B۱۲ ممکن است عوارضی هم داشته باشد. در صورت بروز عوارض جانبی خفیف و خطرات احتمالی آن یا بدتر شدن باید فورا به پزشک مراجعه کرد. علائمی که نشانه عوارض جانبی هستند، عبارت‌اند از:

درد، قرمزی یا سوزش در ناحیه تزریق اسهال ملایم احساس تورم در بدن

عوارض جدی‌تر که نیازمند مراقبت درمانی فوری هستند، شامل:

گرفتگی عضله ضربان قلب نامنظم ورم زانو یا مچ پا

بروز واکنش‌های شدیدی که بسیار نادر هستند؛ اما نیازمند مداخله اورژانسی است، شامل موارد زیر می‌شوند:

خارش و تورم صورت، گلو یا زبان مشکلات تنفسی سرگیجه شدید تغییرات ناگهانی دید لکنت زبان تداخل دارویی ویتامین B12

ویتامین B۱۲ ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد. افراد باید در رابطه با داروهای بدون نسخه و داروهای تجویزی خود قبل از مصرف ویتامین B۱۲ با پزشک خود مشورت کنند. برخی از داروهای تجویز شده که معمولا با B۱۲ تداخل دارند، عبارت‌اند از:

آسپرین آنتی بیوتیک‌ها آنتاگونیست‌های گیرنده H۲ متفورمین قرص‌های ضد بارداری بازدارندگان پمپ پروتون آلرژی و سایر بیماری‌ها

افرادی که به آلرژی یا بیماری‌های دیگر مبتلا هستند، باید قبل از دریافت آمپول ویتامین B۱۲ به پزشک خود اطلاع بدهند. انواع آلرژی یا بیماری‌هایی که ممکن است با آمپول ویتامین B۱۲ اختلال داشته باشند، عبارت‌اند از:

آلرژی به سیانوکوبالامین یا کبالت هیپو کالمی (سطح پایین پتاسیم) بیماری کلیوی پلی ستمی ورا (بیماری خونی نادر) بیماری لبر (بیماری چشمی) کمبود مواد مغذی دیگر به‌ویژه اسید فولیک و آهن       آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: ابتلا به بیماری درمان شیر مردان و زنان ویتامین آمپول ویتامین B۱۲ کمبود ویتامین B۱۲ ویتامین B۱۲ ویتامین B۱۲ ویتامین B۱۲ فاکتور طبیعی عبارت اند داشته باشند معرض خطر نیاز دارند ویتامین B12 اسید معده خطر کمبود

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۳۹۷۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«نمک دریا» ناخالصی‌های فلزی و غیرفلزی دارد/ نمک‌های صنعتی و سنگ نمک فاقد ید هستند

رزیتا ضیائی، کارشناس تغذیه در گفت‌وگو با خبرنگار گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آن؛ با اشاره به اینکه کمبود ید یکی از مشکلات اصلی سلامت در جهان است، اظهار کرد: کمبود ید و اختلالات ناشی از آن از سال‌ها پیش یکی از مشکلات تغذیه‌ای در ایران بوده است. 

وی افزود: براساس آمار موجود در سال 1368، حدود 20 میلیون نفر از مردم کشور ما در معرض کمبود ید قرار داشتند که با توجه به پیامدهای زیان‌بار بهداشتی، اقتصادی و اجتماعی آن، پیشگیری و کنترل اختلالات ناشی از کمبود ید در اولویت مداخلات نظام سلامت کشور قرار گرفت و به همین منظور «یددار کردن نمک های خوراکی» به عنوان راهکاری اصلی در نظر گرفته شد و کارخانجات تولید کننده نمک موظف به افزودن ید به نمک های خوراکی شدند که حاصل 25 سال تلاش و پیگیری وزارت بهداشت در این زمینه، کاهش شیوع گواتر از 68 درصد به 5.6 درصد بوده است.

ضیائی با بیان اینکه ید یک ماده مغذی ضروری است که باید از طریق مواد غذایی به بدن برسد، گفت: حیاتی ترین نقش ید در بدن، شرکت در ساختمان هورمون‌های تیروئیدی است. این هورمون‌ها در رشد و تکامل جسمی و عصبی، عملکرد طبیعی مغز و سیستم عصبی، حفظ دمای بدن، تولید انرژی و سوخت و ساز تاثیر دارند. 

این کارشناس تغذیه با بیان اینکه ید به طور طبیعی در آب و خاک وجود دارد و ید مورد نیاز بدن، عمدتا از سبزی ها و گیاهانی که روی خاک حاوی ید کاشته شده اند تأمین می شود، ادامه داد: اگر خاک منطقه‌ای مانند کشور ما دچار کمبود ید باشد، محصولات غذایی آن منطقه نیز از نظر این ماده مغذی فقیر خواهند بود و حتی مصرف مداوم آن‌ها نیز نمی‌تواند نیاز بدن به ید را برطرف کند. 

وی با بیان اینکه میزان ید مورد نیاز بدن بسیار کم است، افزود: بدن انسان روزانه 150 میکروگرم ید نیاز دارد که بهترین منابع غذایی ید، غذاهای دریایی، به ویژه آبزیان ساکن آب‌های شور هستند. البته به دلیل مصرف کم این غذاها در رژیم غذایی، ید مورد نیاز بدن تأمین نمی‌شود.

ضیائی افزود: کمبود ید، عوارضی مانند افزایش خطر سقط جنین در مادر باردار، اختلال رشد مغز جنین، ناشنوایی و اختلال در تکلم، تولد نوزاد مبتلا به عقب ماندگی شدید جسمی و مغزی، کم کاری تیروئید، گواتر و مهم‌تر از همه اختلال در قدرت یادگیری و افت تحصیلی، خستگی و کاهش کارایی را دارد.

وی در خصوص بهترین راه پیشگیری از کمبود ید گفت: افزودن ید به مواد غذایی همان فرآیندی است که از آن تحت عنوان «غنی سازی» نام برده می‌شود و مناسب‌ترین گزینه در میان مواد غذایی برای افزودن ید، نمک است، زیرا هم ارزان قیمت است و هم اینکه معمولا هر روز توسط تمام افراد جامعه مورد استفاده قرار می گیرد. بر این اساس، بهترین و ساده ترین راه برای پیشگیری از کمبود ید، استفاده از نمک‌های یددار تصفیه شده می باشد.

ضیائی گفت: نمک دریا دارای ناخالصی‌هایی است و به همین دلیل نباید آن را مصرف کرد. نمک چه به صورت استخراج از معادن سنگ نمک و چه استخراج از آب دریا و دریاچه ها حاوی ناخالصی های فراوان فلزی و غیر فلزی است. سولفات کلسیم یا گچ از جمله ناخالصی‌های غیر‌فلزی نمک دریا است که همرنگ نمک بوده و به راحتی قابل تشخیص نیست. 

وی افزود: ناخالصی های فلزی نمک ناچیز است اما عوارض نامطلوبی همچون سرطان و مسمومیت های کشنده و آسیب به کلیه و کبد دارد. همچنین نمک‌های تصفیه نشده اغلب حاوی فلزات سنگینی نظیر سرب، جیوه، کادمیوم و آرسنیک هستند و بر این اساس، ضرورت دارد این ناخالصی‌ها طی فرآیند «تصفیه» از نمک جدا شده تا نمک نهایی از لحاظ وجود ناخالصی به حد استاندارد و مطلوب برسد.

این کارشناس تغذیه تصریح کرد: نمک‌های صنعتی، صادراتی و سنگ نمک فاقد ید بوده و برای مصارف خوراکی و حتی خیساندن برنج توصیه نمی شوند. سنگ نمک علاوه بر اینکه فاقد ید است، به دلیل انواع ناخالصی‌ها و آلودگی‌ها نباید مورد مصرف خوراکی قرار گیرد و همه افراد خانواده، از کودک و بزرگسال، باید نمک تصفیه شده یددار مصرف کنند همچنین مصرف زیاد نمک یددار هم می‌تواند موجب اختلالات فراوانی از جمله افزایش فشار خون شود و به طور کلی، مقدار مصرف روزانه نمک باید کمتر از 5 گرم (حدودا به اندازه یک قاشق مرباخوری) باشد که این مقدار باید از تمام مواد غذایی روزانه تامین شود.  

ضیائی در خصوص افرادی که مبتلا به پرکاری تیروئید هستند، گفت: این افراد در استفاده از نمک‌های یددار تصفیه شده برای به حداقل رساندن میزان ید مصرفی، باید نمک را در ابتدای پخت به غذا اضافه کنند و به هنگام غذا خوردن از نمکدان استفاده نکنند، همچنین قرار دادن نمک در معرض هوای آزاد و نور خورشید سبب از بین رفتن ید آن می‌شود.

انتهای پیام/